Ως μέλη του Δικτύου Συνεργατικών Σχολείων Χανίων καλωσορίσαμε την καινούρια χρονιά με μια ακόμα συνάντηση της ομάδας μας την Παρασκευή 28/1/2022 στο 7ο Δ. Σχ. Χανίων και συγκεκριμένα στα γραφεία του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών (ΣΕΠΕ) Χανίων.
Ξεκινήσαμε με τα Νέα μας πρώτα και τη Συνέλευση στη συνέχεια, αναπτύσσοντας εκ νέου μεταξύ μας κανάλια επικοινωνίας, έκφρασης και ανταλλαγής απόψεων, καθώς προβληματιστήκαμε, προτείναμε, σχολιάσαμε και αναζητήσαμε λύσεις στα θέματα που μας απασχόλησαν.
Αποφασίσαμε, αρχικά, οι επόμενες συναντήσεις της σχολικής χρονιάς να πραγματοποιηθούν στον ίδιο χώρο, για πρακτικούς κυρίως λόγους. (Σ’ αυτό το σημείο θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον Αντώνη Τσαλαπάκη, πρόεδρο του Συλλόγου μας, για την προθυμία του να μας εξυπηρετήσει και να παράσχει κάθε βοήθεια και υποστήριξη σε αυτή, αλλά και στις επόμενες συναντήσεις μας, καθώς και στην υλοποίηση ενδεχόμενων δράσεών μας.)
Επίσης, αποφασίσαμε να τηρηθεί το πρόγραμμα δραστηριοτήτων με την ίδια σειρά και την επόμενη φορά, αφήνοντας το Εργαστήριο για το δεύτερο μέρος.
Ως προς τις επιπλέον δράσεις του Δικτύου μας, οι ιδέες ήταν μπόλικες, αλλά και ο προβληματισμός ως προς τη δυνατότητα υλοποίησής τους, λόγω των δύσκολων συνθηκών της πανδημίας, αρκετά μεγάλος. Θα θέλαμε να ακούσουμε τη γνώμη και άλλων μελών της ομάδας μας -πλην των παρευρισκόμενων- για βιωματικά δρώμενα, παραστάσεις, δημιουργίες, παρουσιάσεις και άλλες δράσεις εξωστρέφειας, ώστε να εμπλουτίσουμε την παιδαγωγική εμπειρία μας και να τη μοιραστούμε με την κοινότητα. Ανάμεσα σε άλλα προτάθηκε και η συνεργασία μας για μια από κοινού δράση με την Δημοτική Παιδική Βιβλιοθήκη με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου, όπως και η δημιουργία ενός αφιερώματος για την Ημέρα Ραδιοφώνου.
Η συνεπής τήρηση του προγράμματος στο χρόνο που είχε σχεδιαστεί εξ αρχής, μας εξασφάλισε μια άνετη και αβίαστη ροή προς το δεύτερο μέρος της συνάντησής μας που ήταν μια πραγματικά αποκαλυπτική εμπειρία. Το Εργαστήριο με θέμα “Το θέατρο του καταπιεσμένου” που εμψύχωσε η Ευτυχία Χρυσοβέργη, εκπαιδευτικός και μέλος του Δικτύου, μας έδωσε την ευκαιρία να αλληλεπιδράσουμε βιωματικά με την κίνησή μας στο χώρο, με τη σκέψη μας στα σύγχρονα κοινωνικοπολιτικά θέματα, με την σωματική έκφραση και με τη συμβολή μας στη δημιουργία παγωμένων εικόνων που μπορούσαμε να τις αλλάζουμε κάνοντας ελεύθερα τις παρεμβάσεις που επιθυμούσαμε.
Η θεωρητική βάση του Εργαστηρίου αναλύθηκε στην αρχή με μια παρουσίαση, μέσω της οποίας ενημερωθήκαμε για τον εμπνευστή και δημιουργό του “Θεάτρου του Καταπιεσμένου” Αουγκούστο Μποάλ, τη σχέση της θεωρίας του με την παιδαγωγική θεωρία του Πάουλο Φρέιρε και κατ’ επέκταση του Σελεστάν Φρενέ, αλλά και για το θέατρο Φόρουμ, με το οποίο συχνά ταυτίζεται κυρίως ως προς τον διαδραστικό τρόπο υλοποίησής του.
Με έντονο τον ενθουσιασμό και τον προβληματισμό που μας προκάλεσε αυτή η εμπειρία ζητήσαμε από την Ευτυχία να επαναληφθεί ένα ακόμα εργαστήριο με το ίδιο θέμα, προκειμένου μέσα από το επιπλέον βίωμα να αποκτήσουμε μια πιο σταθερή αίσθηση της δικής μας ικανότητας, ώστε να το εμψυχώσουμε σε επίπεδο τάξης με τους μικρούς μας μαθητές, πράγμα το οποίο θα ήταν βέβαια και το ιδανικό!
Όπως ήταν αναμενόμενο(;) μετά από όλα αυτά, την τελευταία Παρασκευή του φετινού Γενάρη στο βόρειο ημισφαίριο της Γης μας, μπαίνοντας σε μια ακόμα κρύα χειμωνιάτικη βραδιά κάπου κεντρικά στα Χανιά, ανέτειλε μέσα από τα δάχτυλά μας ένας χαμογελαστός, παιχνιδιάρης και ολόζεστος ήλιος... Και με αυτό το “meteo” ολοκληρώθηκε γλυκά η συνάντησή μας. Επόμενο ραντεβού στις 25 Φεβρουαρίου, απογευματάκι Παρασκευής! Καλή μας αντάμωση!
Ξεκινήσαμε με τα Νέα μας πρώτα και τη Συνέλευση στη συνέχεια, αναπτύσσοντας εκ νέου μεταξύ μας κανάλια επικοινωνίας, έκφρασης και ανταλλαγής απόψεων, καθώς προβληματιστήκαμε, προτείναμε, σχολιάσαμε και αναζητήσαμε λύσεις στα θέματα που μας απασχόλησαν.
Αποφασίσαμε, αρχικά, οι επόμενες συναντήσεις της σχολικής χρονιάς να πραγματοποιηθούν στον ίδιο χώρο, για πρακτικούς κυρίως λόγους. (Σ’ αυτό το σημείο θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον Αντώνη Τσαλαπάκη, πρόεδρο του Συλλόγου μας, για την προθυμία του να μας εξυπηρετήσει και να παράσχει κάθε βοήθεια και υποστήριξη σε αυτή, αλλά και στις επόμενες συναντήσεις μας, καθώς και στην υλοποίηση ενδεχόμενων δράσεών μας.)
Επίσης, αποφασίσαμε να τηρηθεί το πρόγραμμα δραστηριοτήτων με την ίδια σειρά και την επόμενη φορά, αφήνοντας το Εργαστήριο για το δεύτερο μέρος.
Ως προς τις επιπλέον δράσεις του Δικτύου μας, οι ιδέες ήταν μπόλικες, αλλά και ο προβληματισμός ως προς τη δυνατότητα υλοποίησής τους, λόγω των δύσκολων συνθηκών της πανδημίας, αρκετά μεγάλος. Θα θέλαμε να ακούσουμε τη γνώμη και άλλων μελών της ομάδας μας -πλην των παρευρισκόμενων- για βιωματικά δρώμενα, παραστάσεις, δημιουργίες, παρουσιάσεις και άλλες δράσεις εξωστρέφειας, ώστε να εμπλουτίσουμε την παιδαγωγική εμπειρία μας και να τη μοιραστούμε με την κοινότητα. Ανάμεσα σε άλλα προτάθηκε και η συνεργασία μας για μια από κοινού δράση με την Δημοτική Παιδική Βιβλιοθήκη με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου, όπως και η δημιουργία ενός αφιερώματος για την Ημέρα Ραδιοφώνου.
Η συνεπής τήρηση του προγράμματος στο χρόνο που είχε σχεδιαστεί εξ αρχής, μας εξασφάλισε μια άνετη και αβίαστη ροή προς το δεύτερο μέρος της συνάντησής μας που ήταν μια πραγματικά αποκαλυπτική εμπειρία. Το Εργαστήριο με θέμα “Το θέατρο του καταπιεσμένου” που εμψύχωσε η Ευτυχία Χρυσοβέργη, εκπαιδευτικός και μέλος του Δικτύου, μας έδωσε την ευκαιρία να αλληλεπιδράσουμε βιωματικά με την κίνησή μας στο χώρο, με τη σκέψη μας στα σύγχρονα κοινωνικοπολιτικά θέματα, με την σωματική έκφραση και με τη συμβολή μας στη δημιουργία παγωμένων εικόνων που μπορούσαμε να τις αλλάζουμε κάνοντας ελεύθερα τις παρεμβάσεις που επιθυμούσαμε.
Η θεωρητική βάση του Εργαστηρίου αναλύθηκε στην αρχή με μια παρουσίαση, μέσω της οποίας ενημερωθήκαμε για τον εμπνευστή και δημιουργό του “Θεάτρου του Καταπιεσμένου” Αουγκούστο Μποάλ, τη σχέση της θεωρίας του με την παιδαγωγική θεωρία του Πάουλο Φρέιρε και κατ’ επέκταση του Σελεστάν Φρενέ, αλλά και για το θέατρο Φόρουμ, με το οποίο συχνά ταυτίζεται κυρίως ως προς τον διαδραστικό τρόπο υλοποίησής του.
Με έντονο τον ενθουσιασμό και τον προβληματισμό που μας προκάλεσε αυτή η εμπειρία ζητήσαμε από την Ευτυχία να επαναληφθεί ένα ακόμα εργαστήριο με το ίδιο θέμα, προκειμένου μέσα από το επιπλέον βίωμα να αποκτήσουμε μια πιο σταθερή αίσθηση της δικής μας ικανότητας, ώστε να το εμψυχώσουμε σε επίπεδο τάξης με τους μικρούς μας μαθητές, πράγμα το οποίο θα ήταν βέβαια και το ιδανικό!
Όπως ήταν αναμενόμενο(;) μετά από όλα αυτά, την τελευταία Παρασκευή του φετινού Γενάρη στο βόρειο ημισφαίριο της Γης μας, μπαίνοντας σε μια ακόμα κρύα χειμωνιάτικη βραδιά κάπου κεντρικά στα Χανιά, ανέτειλε μέσα από τα δάχτυλά μας ένας χαμογελαστός, παιχνιδιάρης και ολόζεστος ήλιος... Και με αυτό το “meteo” ολοκληρώθηκε γλυκά η συνάντησή μας. Επόμενο ραντεβού στις 25 Φεβρουαρίου, απογευματάκι Παρασκευής! Καλή μας αντάμωση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου