Το Σάββατο 5 Απριλίου, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου, το Πνευματικό Κέντρο Χανίων πλημμύρισε χρώματα, χαμόγελα και φαντασία. Παιδιά και γονείς συμμετείχαν σε ένα ανοιχτό βιωματικό εργαστήριο που διοργάνωσε το Δίκτυο Συνεργατικών Σχολείων Χανίων, με βάση τις αρχές της Παιδαγωγικής Φρενέ και έμπνευση από το έργο του Τζιάνι Ροντάρι.
Η φετινή δράση βασίστηκε στην ιδέα πως τα παραμύθια μπορούν να ξαναγραφτούν – ή μάλλον να… αποδομηθούν – μέσα από παιχνίδι, συνεργασία και δημιουργική φαντασία. Και τι καλύτερο σημείο εκκίνησης από τα «Λάθος Παραμύθια» του Ροντάρι;
Η συνάντηση ξεκίνησε με παιχνίδια γνωριμίας, ώστε παιδιά και ενήλικες να νιώσουν άνετα και να δημιουργηθεί ένα ζεστό και συμπεριληπτικό κλίμα. Στη συνέχεια, μέσα σε έναν κύκλο, έγινε η αφήγηση του βιβλίου "Λάθος Παραμύθια", που με το χιούμορ και τις απρόσμενες ανατροπές του έδωσε τον τόνο της ημέρας.
Ακολούθησε ένα κινητικό παιχνίδι που ζωντάνεψε τους ήρωες των παραμυθιών – λύκους, κοκκινοσκουφίτσες, δράκους και ξωτικά – και έβαλε τα παιδιά στον ρόλο των πρωταγωνιστών. Η δράση αυτή προετοίμασε το έδαφος για τη δημιουργική ανατροπή των ιστοριών που θα ακολουθούσε.
Τι θα συνέβαινε αν…;
Μέσα από την τεχνική «τι θα συνέβαινε αν» – μια από τις πιο δημιουργικές προσεγγίσεις του Ροντάρι – οι ομάδες σχεδίασαν και παρουσίασαν ένα μικρό θεατρικό δρώμενο, αξιοποιώντας υλικά όπως μάσκες, καπέλα, πανιά, φτερά και αυτοσχέδια σκηνικά. Η ολομέλεια των παρουσιάσεων ήταν γεμάτη γέλια, ενθουσιασμό και φαντασία – ένα πραγματικό πανηγύρι δημιουργικότητας!
Σαν επόμενο βήμα, οι ομάδες κλήθηκαν να φανταστούν το βιβλίο τους: το παραμύθι που μόλις παρουσίασαν αποκτούσε τώρα το δικό του εξώφυλλο! Με σφραγίδες, χρώματα, σελίδες από παλιά κλασικά παραμύθια, κόλλες, ψαλίδια και φαντασία, τα παιδιά δημιούργησαν υπέροχα εικαστικά εξώφυλλα με την τεχνική του κολλάζ. Όλα τα εξώφυλλα ενώθηκαν σε ένα τεράστιο συλλογικό βιβλίο, που στέκει ως ενθύμιο της δημιουργικότητας και της συνεργασίας της ημέρας.

Το πρώτο μου βιβλίο
Πριν το εργαστήριο ολοκληρωθεί, κάθε παιδί δημιούργησε και πήρε μαζί του το πρώτο του μικρό βιβλιαράκι – με κενές σελίδες, έτοιμες να γεμίσουν όποτε το θελήσει, με όποια ιστορία του γεννηθεί.
Η δράση αυτή ήταν κάτι περισσότερο από μια γιορτή για το παιδικό βιβλίο. Ήταν μια υπενθύμιση ότι τα παιδιά, όταν τους δίνεται χώρος, χρόνος και εμπιστοσύνη, μπορούν να γίνουν συγγραφείς, καλλιτέχνες και σκηνοθέτες των δικών τους παραμυθιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου