Τι κάνω αν... Ελεύθερο κείμενο

Κατά την εφαρμογή της τεχνικής «Ελεύθερο κείμενο», ίσως συμβεί τα πράγματα να μην εξελιχθούν όπως θα θέλαμε, όπως θα περιμέναμε, ή όπως έχουμε ονειρευτεί… 

Τι κάνουμε σε αυτήν την περίπτωση; 

Ακολουθεί αληθινό περιστατικό, και προτείνονται ενδεικτικές λύσεις, όπως εκφράστηκαν από τα μέλη του Δικτύου Συνεργατικών Σχολείων Χανίων. 

Ξεκινάμε την τεχνική του ελεύθερου κειμένου με μαθητές/τριες Στ Δημοτικού. Ένας από τα παιδιά, κάπως βαριεστημένα ρωτά αν μπορεί να γράψει ό,τι θέλει. Η απάντηση είναι θετική. Και τότε γράφει… «χθες ήταν Δευτέρα, σήμερα Τρίτη και αύριο Τετάρτη». Ζητά να διαβάσει το κείμενο του, το διαβάζει, η τάξη ξεσπά σε γέλια, και κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας, παίρνει τις πιο πολλές ψήφους. Γνωρίζει ότι το κείμενο θα αναρτηθεί στην εφημερίδα της τάξης και συμφωνεί με αυτό. Η δράση ολοκληρώνεται και επαναλαμβάνεται μετά από μια βδομάδα. Ο ίδιος μαθητής γράφει το ίδιο κείμενο, με άλλες μόνο ημέρες, η τάξη γελά ξανά, το κείμενο ψηφίζεται πρώτο ξανά και κάποιοι μαθητές διαμαρτύρονται ότι, δεν έχει να γράφουν μεγάλα κείμενα, αφού ένα τέτοιο απλό κείμενο, βγαίνει πάντα πρώτο. Απογοητεύονται αρκετοί, ανάμεσα σε αυτούς και η δασκάλα… 

Τι κάνουμε λοιπόν;

● Συζητάμε ξανά στην τάξη, αν δεν το έχουμε κάνει ήδη, για το τι προσδοκίες έχουμε από όλο αυτό, μαθητές/τριες και δασκάλα, τι θέλουμε να πετύχουμε, πώς σκεφτόμαστε ότι πρέπει να είναι. 

● Ορίζουμε ως πρώτο, όχι αναγκαστικά το κείμενο που θα πάρει τις πιο πολλές ψήφους, αλλά το μεγαλύτερο, ή αυτό που θα βρεθεί ακριβώς στη μέση σε ψήφους, ή το τελευταίο σε ψήφους, ή θέτουμε ένα άλλο κριτήριο μέσα από τη συνέλευση με τα παιδιά.

● Αφήνουμε να περάσει λίγος καιρός μέχρι να επαναλάβουμε το ελεύθερο κείμενο, ώστε να έχουν οι μαθητές/τριες κάποια θέματα να μοιραστούν με τους/τις συμμαθητές/τριες τους. 

 ● Γράφουμε στον πίνακα το κείμενο που νίκησε……” χθες ήταν Δευτέρα, σήμερα Τρίτη και αύριο Τετάρτη”…και, μαζί με τους/τις μαθητές/τριες το διορθώνουμε προσπαθώντας να του δώσουμε άλλες προεκτάσεις. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να είναι τίτλος ενός κειμένου που θα έχουν σαν εργασία, ή στίχος από ποίημα, το οποίο όλοι μαζί το συνεχίζουμε, ή ατάκα θεατρικού δρώμενου, ή τίτλος ενός πίνακα ζωγραφικής, τον οποίο θα ζωγραφίσουν μαζί , σε ομάδες, ή ατομικά. Έτσι, τόσο ο μαθητής που έγραψε το κείμενο, όσο και όλοι οι μαθητές/τριες, θα δουν το αρχικό κείμενο με άλλη ματιά….και θα γίνουμε όλοι πιο δημιουργικοί….είναι κι αυτό ένα βασικό ζητούμενο, άλλωστε!!!